Door Anika van de Wijngaard, Programmeur Kunst en Expedities
De eerste keer in strokartonfabriek De Toekomst herinner ik mij nog goed. Ondersteboven was ik van deze plek. Wat ik voelde kan misschien worden beschreven als een light variant van een historische sensatie, de emotie die je kunt beleven bij een direct contact met het verleden. Het begrip werd ooit door de Groningse cultuurhistoricus Johan Huizinga (1872 – 1945) bedacht.
Het verleden voelt in De Toekomst heel dichtbij, het is letterlijk nog aan te raken: de fabrieksketels, de bolkokers en machines. Alleen beweegt er niets meer, alles is vastgeroest. Meer dan een eeuw geleden was deze fabriek het symbool van vooruitgang: de industrialisatie op het platteland van Groningen. Het duurde tot het einde van de jaren zestig van de vorige eeuw. De fabriek sloot, de modernisatie in de wereld om De Toekomst heen ging door.
Grasnapolsky brengt elk jaar een ode aan de geschiedenis en verhalen van deze plek. We zijn een festival dat de historische sensatie ook onderdeel laat zijn van het feest; we werken samen met kunstenaars, theatermakers en storytellers om De Toekomst letterlijk en figuurlijk in een nieuw licht te zetten.
Dit jaar gaan we de samenwerking aan met theatermaker Anne Roos Rosa de Carvalho, geluidskunstenaar Fedde ten Berge en hun gezelschap Fedde &de Carvalho. Hun voorstelling is als een underground feestje de geschiedenis in. Of beter gezegd: De Toekomst in. De makers vertellen verhalen over De Toekomst aan de hand van oude geschreven brieven. De handgeschreven brief is ook iets historisch aan te worden. Brievenbussen verdwijnen, postbodes worden pakketbezorgers. Waar vroeger je hart sneller ging kloppen van een plof op de deurmat, veren we nu op bij de ping van het zoveelste appje. De brief lost op in het digitale, maar wat verliezen we hiermee eigenlijk?
Terwijl de wereld om ons heen verandert en onze levens steeds meer worden beïnvloed door technologie, vragen we ons af: moeten we vasthouden aan wat we ooit hadden of meebewegen met de modernisering? Een toepasselijke vraag in de oude strokartonfabriek. De stilstaande machines veranderen in een dynamisch podium, waar met muziek, theater en videokunst wordt gezocht naar opheldering: wat mag blijven, wat moet weg?
Tijdens Grasnapolsky zal de P.S. ik schrijf je van Fedde &de Carvalho drie keer gespeeld worden. Op zaterdag om 20:00 (Try-out) en 22:00 (Première) en op zondag om 19:00 in de Machinekamer.
