Nick Liefhebber is al vier jaar op rij verantwoordelijk voor de vormgeving van Grasnapolsky. Van de poster tot de polsbandjes en van de parkeerstickers tot de merchandise, Nick maakt het. En wat zijn we daar blij mee! We stelden Nick drie vragen:
Het is de vierde editie van Grasnapolsky waar je alle vormgeving voor maakt. Op welke editie ben je het meest trots?
Het ontwerp voor Grasnapolsky is een evolutie over de jaren heen en het is niet elke keer een heel nieuw idee. Ik zie het dan ook als een overkoepelend project en niet als losse jaren. Er zijn elk jaar elementen die terugkomen uit vorige jaren zoals de grids en een icoon van de locatie maar er zijn ook altijd nieuwe elementen die daar aan toe zijn gevoegd. Ik ben vooral blij met het geheel en niet met een editie an sich, het is goed om te zien dat de vormtaal interessant blijft.
Welke elementen van Grasnapolsky inspireren je het meest?
Er wordt elk jaar met het team een thema bedacht waar de programmering, inspiratie, kunst en aankleding omheen worden gebouwd. Dit jaar is dat Ritme van de Tijd, gebaseerd op de locatie. Het ritme van de machines, het ritme van de handel en industrie van het verleden en nu, de herhalende patronen in het landschap, de bevingen. Maar bijvoorbeeld ook het idee dat de locatie een stampende fabriek was, daarna vervallen is en nu weer een bruisend festival is. Dat soort ritmes en herhalingen vind ik allemaal interessant en ik probeer die grote ideeën op een simpele manier in het ontwerp te verwerken. Dit jaar is dat vooral het ritme van de (graan)velden en geluidsgolven die uit de fabriek komen die voor zowel de machines als muziek kunnen staan.
Je móet kiezen: tip één GRAS20 act:
Ik ben wel benieuwd naar GENTS, ik heb in 2015 hun Embrace the Future EP gekocht maar daarna niks meer van ze gehoord (ze hebben net een nieuw album zie ik). Visueel en muzikaal eighties geïnspireerde synth-pop, of zoals ze het zelf noemen “spa pop”. Ik weet niet hoe serieus ze er mee bezig zijn, volgens mij hebben ze er wel plezier in en maken ze hun muziek met een flinke knipoog.
Meer van Nick’s werk vind je hier.
