Robin Scherpen
Een oogaandoening dwong conservatoriumstudent Robin Scherpen om de partituren achterwege te laten en te leren componeren op intuïtie; de revalidatie na een oogoperatie zette hem er vervolgens toe zijn eerste album, For The Unseen, in letterlijke duisternis te schrijven. De inherente melancholiek van de neoklassieke gitaar raakt des te heviger, al blijft Scherpen ver van weemoed. In plaats daarvan doemt uit de nevel van zijn instrumentale arrangementen hoop op, beterschap, de uitgang van een onverlicht labyrint, een goed begin van de dag.
KLINKT ALS: Ólafur Arnalds, Yann Tiersen, Marisa Anderson